هنر درمانی در کودکان اوتیسم

هنگامی که کودکی دارای تشخیص اوتیسم است، تمرکز معمولاً بر کمک به او برای مدیریت زندگی روزمره است. درمان های رفتاری و رشدی بر گفتار، مهارت های اجتماعی و کودک تمرکز دارند در حالی که درمان های کاردرمانی ذهنی، جسمی و درکی-حرکتی به ایجاد مهارت هایی مانند دست نویسی، پرتاب کردن و شوت زدن کمک می کنند. قبل از خریدن لباس مرد عنکبوتی ، نظرات و تجربیات دیگران را مطالعه کنید . از دیدگاه برخی از والدین یا سرپرستان، گذراندن یک روز عادی می تواند چالش برانگیز باشد. ایده معرفی خلاقیت هنری ممکن است غیر ضروری یا حتی طاقت فرسا به نظر برسد. با این حال تحقیقات نشان می دهد که موسیقی، رقص و هنرهای تجسمی می توانند زندگی افراد در طیف اوتیسم را بهبود بخشند.

فواید هنر برای کودک اوتیسم

افراد مبتلا به اوتیسم با یکدیگر بسیار متفاوت هستند، برخی به هنر علاقه ای ندارند، دیگران علاقه کمی به تکنولوژی دارند یا اصلاً علاقه ای ندارند. اما برای آن دسته از کودکان و نوجوانانی که شیفته بیان خلاقانه خود هستند، موسیقی و هنرهای تجسمی دارای طیف وسیعی از مزایای هستند که یافتن آنها در هر جای دیگری دشوار است. بسته به فرد، تنها تعدادی از این مزایا عبارتند از: تجربه بیان خود که به نقاط قوت کلامی نیاز ندارد: همه افراد مبتلا به اوتیسم در ابراز کلامی خود مشکل دارند. بسیاری از آنها غیر کلامی . هنر ابزاری برای بیان خود فراهم می کنند. هنر درمانی نه تنها مهارت های اجتماعی و مشارکت را بهبود می بخشند، بلکه مشارکت فعال در برنامه های هنری اجتماعی می تواند اعتماد به نفس و ارتباطات را افزایش دهد. بسیاری از کودکان اوتیستیک مهارت های قوی در بیان هنری دارند و از آن در اشکال مختلف لذت می برند.

فرصت هایی برای رشد اجتماعی: فعالیت های هنری اغلب اشتراکی هستند و به گروه موسیقی، تیاتر، گروه های رقص و کلاس های هنری فکر کنید و به میزانی از تعامل و مشارکت که این کلاس ها نیاز دارند، تجربیات کلاسی معمولی چنین نیست. در واقع برخی از درمانگران مهارت های اجتماعی برنامه های خود را بر اساس فعالیت های هنری به همین دلیل می سازند. فرصت هایی برای تقویت نقاط قوت: از زمانی که اوتیسم تشخیص داده می شود، کودکان مبتلا به اوتیسم به خاطر کارهایی که نمی توانند انجام دهند مورد قضاوت قرار می گیرند و به آنها آموزش داده می شود که به همسالان خود برسند. با این حال در هنر، کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب دارای برتری هستند. بسیاری در طراحی، موسیقی و حتی درام کاملاً استعداد دارند. تفاوت های آن ها در آن تنظیمات به تعهدات واقعی تبدیل می شوند.

فرصت هایی برای گنجاندن واقعی: گنجاندن کامل کودک مبتلا به اوتیسم در فعالیت های اجتماعی یا برنامه های ورزشی دشوار است. با این حال در هنر، کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب می توانند به طور کامل به عنوان بخشی از گروه همسالان خود باشند. علایق مادام العمر برای لذت بردن و به اشتراک گذاشتن: کودکان مبتلا به اوتیسم به طور مداوم مهارت های جدید و پیچیده ای را یاد می گیرند تا در دوران کودکی و بزرگسالی نیاز به آنها بیشتر شود. مهارت های اجتماعی برای مهدکودک ها برای دانش آموزان کلاس سوم بی ربط است و «اشتراک گذاری» تا زمانی که کودک به 11 سالگی برسد، جالب نیست. در حالی که کودکان مبتلا به اوتیسم سطح 1 () ممکن است نتوانند به همراه همسالان عادی به آموزش هنر دسترسی داشته باشند، آموزش هنر در کودکان مبتلا به اشکال شدیدتر اوتیسم غیرممکن است.

این به این دلیل است که آموزش هنرهای مبتنی بر مدرسه به کودکانی متکی است که دارای طیف وسیعی از مهارت ها و توانایی هایی هستند که برای اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم در دسترس نیست. لباس های ونوم برای افرادی که به علایق خاصی مانند تاریخچه، فرهنگ یا هنر علاقه مند هستند، ممکن است دارای طرح ها و نقوش مرتبط با این علایق باشند . این توانایی آنها را در کشیدن نقاشی، استفاده از قیچی یا نواختن ساز به خطر می اندازد. در حالی که اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند این مهارت ها را در طول زمان بیاموزند اما این موارد را با همان سرعت همسالان خود یاد نمی گیرند. وقتی به اکثر کودکان گفته می شود «به صفحه 3 برگرد» دستور را در چند ثانیه پردازش کرده و به آن عمل می کنند. با این حال کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است اغلب برای تمرکز، پردازش و سپس عمل به دستورات کلامی نیاز به حمایت داشته باشند.

آنها ممکن است نیاز به حمایت یک به یک در یک محیط هنری داشته باشند که ممکن است ارایه آن دشوار باشد زیرا کودکان در مهارت های فنی مانند موسیقی یا رقص مهارت بیشتری پیدا می کنند. توانایی برآورده کردن انتظارات مربیان: مربیان خصوصی موسیقی و هنر اغلب انتظارات بالایی از دانش آموزان خود دارند. علاوه بر این، آنها ممکن است دانش محدودی از تکنیک های آموزشی داشته باشند. در نتیجه ممکن است از سرعت آهسته ای که کودکان مبتلا به اوتیسم خواندن موسیقی را یاد می گیرند، ناامید شوند. توانایی درگیر شدن با یادگیری گروهی: گنجاندن کودک مبتلا به اوتیسم در اجرای تیاتر یا رقص می تواند بسیار چالش برانگیز باشد به خصوص زمانی که انتظار مهارت وجود دارد. اگر کودک عقب بماند یا ناامید شود، ممکن است کل گروه مختل شود.

مهارت های حرکتی درشت قوی: کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در مهارت های حرکتی درشت دچار مشکل هستند. این امر گرفتن یا شوت زدن به یک توپ را دشوار می کند و همچنین باعث می شود که با فعالیت هایی مانند رقص یا انواع خاصی از ابزار موسیقی با چالش همراه باشید. شاید بزرگترین چالش برای کودکان مبتلا به اوتیسم که با هنر درگیر می شوند، این فرض است که هنرها نسبت به توانایی شرکت در کلاس های معمولی آکادمیک، ورزش یا فعالیت های روزمره زندگی، اهمیت کمتری برای رشد آنها دارند. چهار مدل ممکن برای درگیر کردن کودک اوتیستیک در هنر وجود دارد: که شامل برنامه های هنری فراگیر، برنامه های هنری معلولیت، برنامه های هنر درمانی و آموزش خصوصی هنر می باشد، هر یک از اینها مزایا و معایب خود را دارد.

در تیوری، آموزش هنرهای مبتنی بر مدرسه باید کودکان اوتیستیک را با همسالان معمولی خود در یک برنامه هنری در دسترس همگان قرار دهد. به عبارت دیگر معلم باید بتواند طیف وسیعی از اصلاحات را ارایه دهد که امکان مشارکت هر کودک در سطح خود را فراهم کند. در برخی موارد تمرکز بر روی هنرهای تجسمی است، زیرا هر کودک با سرعت خاص خود در پروژه خود کار می کند. علاوه بر این بسیاری از کودکان اوتیستیک در هنرهای تجسمی نقاط قوت واقعی دارند با این حال زمانی که کودکان باید به عنوان یک تیم در یک گروه کنسرت، نمایش تیاتر یا رویداد رقص با هم کار کنند، دشوارتر می شود. اگر پشتیبانی برای کمک به کودک اوتیستیک در برنامه ریزی اجرایی، اجتناب از بار بیش از حد حسی و بیان خود از طریق هنر وجود داشته باشد، گنجاندن می تواند گزینه ایده آلی باشد.

طراحی لباس مرد عنکبوتی سیاه بچه گانه با توجه به استفاده از مواد قابل بازیافت و دوستدار محیط زیست صورت گرفته است . که با فردی با مهارت ها و قدرت های متفاوت کار کنند با این حال بدون حمایت، گنجاندن برای برخی از کودکان اوتیستیک دشوار یا حتی غیرممکن است. کار با کودکان اوتیستیک در محیطی که برای کودکان دارای معلولیت مناسب است، همیشه آسانتر است زیرا رفتارهای غیرمعمول، تاخیرهای رشدی و مسایل حرکتی ظریف کم اهمیت می شوند، زیرا کل گروه در بیشتر این چالش ها سهیم هستند. برنامه های هنری معلولیت به گونه ای تنظیم شده است که از کودکان بصورت انفرادی حمایت می شود با این حال برنامه های هنری معلولیت دارای چندین جنبه منفی هستند.

به ندرت پیش می آید که برنامه هنری معلولیت، مهارت هایی را به دانش آموزان اوتیسم همانند همسالانشان آموزش دهد. در نتیجه کودک اوتیسم این فرصت را ندارد که مهارت هایی را که برای پیشرفت در هنر به آن نیاز دارد، بسازد مانند مهارت های قلم مو، آواز خواندن هارمونیک، رفتار مناسب در پشت صحنه یا در حین کنسرت و غیره. یکی دیگر از مشکلات عمده برنامه های هنری معلولیت این واقعیت است که انتظارات را تا حد قابل توجهی پایین می آورند. در بسیاری از موارد کودکان در این طیف تشویق نمی شوند تا توانایی های خود را بهبود بخشند. پروژه ها اغلب از قبل آماده شده اند و بیان ایده های هنری خود را برای کودکان دشوار می کند. از جنبه مثبت، هنر درمانی ابزاری موثر برای رسیدگی به علایم اصلی اوتیسم است با این حال این نوعی آموزش هنری نیست.

بیشتر تحقیقات در مورد اوتیسم و هنر به هنر درمانی ها مربوط می شود از جمله طیف وسیعی از گزینه ها می توان به هنر درمانی، موسیقی درمانی، نمایش درمانی، رقص درمانی و موارد دیگر اشاره کرد. هنر درمانی برای کودکان اوتیستیک نه بر خود هنر بلکه بر استفاده از تکنیک های هنری برای ایجاد مهارت های اجتماعی، ارتباطی و عاطفی متمرکز است. هنر درمانی معمولا به صورت تک به تک ارایه می شود و با نیازهای خاص کودک شخصی سازی می شود. یافته های تحقیق برای هنر درمانی بسیار مثبت است. اکثر کودکان خوب عمل می کنند و از این تجربه لذت می برند و مهارت های مهمی را ایجاد می کنند. با این حال هنر درمانی از آموزش هنر متمایز است. به عنوان مثال کودکی که یک سال را صرف موسیقی درمانی می کند، ممکن است مهارت های اجتماعی خود را بدون افزایش مهارت های موسیقی ایجاد کند.

آموزش خصوصی هنر یک گزینه ایده آل برای کسانی است که می توانند هزینه آن را بپردازند. نه تنها می توان در یک محیط یک به یک به کودک کمک کرد تا مهارت های خود را با سرعت خاص خود ایجاد کند، بلکه می توان بر علایق، توانایی ها و چالش های خاص کودک نیز تمرکز کرد. کودکان مبتلا به اوتیسم متفاوت از همسالان عادی خود یاد می گیرند. مربی با یک بسته ابزار از گزینه های آموزشی اغلب می تواند از وسیله مناسب برای پیدا کردن توانایی های ویژه یک کودک اوتیسم استفاده کند. البته نقطه ضعف اصلی آموزش خصوصی هنر هزینه است. از سوی دیگر اکثر والدین یا سرپرستان مهارت هایی را دارند که با کودک در طراحی، نقاشی و آواز کار کنند، اگر زمان و خلق و خوی لازم برای رفتن به آن مسیر را داشته باشند.