آرتروز زانو چگونه ایجاد می شود و برای درمان آن چه بخوریم؟

آرتروز زانو : چگونه ایجاد می شود و برای درمان آن چه بخوریم؟

پاسخ کوتاه : آرتروز زانو به دلیل تخریب غضروف مفصلی ساییدگی استخوان ها و التهاب در مفصل زانو ایجاد می شود. برای درمان آن در کنار روش های پزشکی تغذیه مناسب و مصرف صبحانه مفید برای آرتروز زانو از جمله غذاهای ضد التهابی مانند ماهی های چرب میوه ها سبزیجات و غلات کامل توصیه می شود.

آرتروز زانو چیست و چگونه ایجاد می شود؟

آرتروز زانو که به آن استئوآرتریت زانو نیز گفته می شود یکی از شایع ترین بیماری های مفصلی است که میلیون ها نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری ناشی از تخریب تدریجی غضروف مفصلی است غضروفی که به عنوان یک بالشتک بین استخوان های مفصل زانو عمل می کند و حرکت روان و بدون درد را ممکن می سازد. وقتی این غضروف از بین می رود استخوان ها روی هم ساییده می شوند که منجر به درد تورم سفتی و کاهش دامنه حرکتی مفصل زانو می شود.

آرتروز زانو یک بیماری پیشرونده است به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شود. در مراحل اولیه ممکن است فقط درد خفیفی را تجربه کنید که با فعالیت بدتر می شود. با پیشرفت بیماری درد ممکن است شدیدتر و مداوم تر شود حتی در حالت استراحت. آرتروز زانو می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد تاثیر بگذارد انجام فعالیت های روزمره مانند راه رفتن بالا رفتن از پله ها و حتی نشستن و برخاستن را دشوار کند.

چه عواملی باعث آرتروز زانو می شوند؟

علت دقیق آرتروز زانو به طور کامل شناخته نشده است اما عوامل متعددی می توانند در ایجاد و پیشرفت آن نقش داشته باشند. این عوامل را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد : عوامل غیرقابل تغییر و عوامل قابل تغییر.

عوامل غیرقابل تغییر :

• افزایش سن : با افزایش سن غضروف مفصلی به طور طبیعی فرسوده می شود و ترمیم آن کندتر صورت می گیرد. به همین دلیل آرتروز زانو در افراد مسن شایع تر است.
• جنسیت : زنان بیشتر از مردان به آرتروز زانو مبتلا می شوند. این تفاوت جنسیتی ممکن است به دلیل عوامل هورمونی تفاوت های آناتومیکی و یا سبک زندگی متفاوت باشد.
• وراثت : اگر سابقه خانوادگی آرتروز زانو داشته باشید احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است. ژنتیک می تواند در ساختار غضروف و استعداد فرد به تخریب آن نقش داشته باشد.
• نژاد : برخی از نژادها مانند آسیایی ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتروز زانو قرار دارند. عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است در این تفاوت نژادی نقش داشته باشند.

عوامل قابل تغییر :

• اضافه وزن و چاقی : وزن اضافی فشار بیشتری را به مفاصل زانو وارد می کند و خطر تخریب غضروف را افزایش می دهد. چاقی همچنین با التهاب مزمن در بدن مرتبط است که می تواند آرتروز را تشدید کند.
• آسیب های مفصلی : آسیب های قبلی به زانو مانند پارگی رباط صلیبی شکستگی استخوان های اطراف زانو یا آسیب به منیسک خطر ابتلا به آرتروز زانو را در آینده افزایش می دهد. این آسیب ها می توانند ساختار مفصل را تغییر داده و روند تخریب غضروف را تسریع کنند.
• استفاده بیش از حد از مفصل زانو : فعالیت های تکراری و پرفشار که به مفصل زانو وارد می شوند مانند ورزش های سنگین بلند کردن اجسام سنگین و ایستادن طولانی مدت می توانند خطر آرتروز زانو را افزایش دهند.
• ضعف عضلات اطراف زانو : عضلات قوی اطراف زانو به حمایت از مفصل و کاهش فشار روی غضروف کمک می کنند. ضعف این عضلات به ویژه عضلات چهارسر ران و همسترینگ می تواند خطر آرتروز زانو را افزایش دهد.
• بیماری های زمینه ای : برخی بیماری های زمینه ای مانند آرتریت روماتوئید نقرس هموکروماتوز و بیماری ویلسون می توانند خطر ابتلا به آرتروز زانو را افزایش دهند.
• عدم تعادل بیومکانیکی : ناهنجاری های ساختاری در پاها زانوها یا لگن مانند صافی کف پا پرانتزی بودن زانو یا دررفتگی مادرزادی لگن می توانند توزیع نامناسب وزن را بر مفاصل زانو تحمیل کرده و خطر آرتروز را افزایش دهند.

علائم آرتروز زانو چیست؟

علائم آرتروز زانو می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و شدت آن نیز بسته به مرحله بیماری متغیر است. شایع ترین علائم آرتروز زانو عبارتند از :

• درد : درد مهم ترین علامت آرتروز زانو است. درد معمولاً به صورت تدریجی شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود. درد ممکن است در ابتدا فقط بعد از فعالیت بدتر شود اما با پیشرفت بیماری ممکن است در حالت استراحت نیز وجود داشته باشد. درد آرتروز زانو معمولاً در قسمت جلویی و داخلی زانو احساس می شود اما ممکن است در سایر قسمت های زانو نیز رخ دهد.
• سفتی : سفتی زانو به ویژه در صبح یا بعد از دوره های عدم فعالیت یکی دیگر از علائم شایع آرتروز زانو است. سفتی معمولاً بعد از چند دقیقه حرکت کردن و گرم شدن مفصل کاهش می یابد.
• تورم : تورم در اطراف مفصل زانو ممکن است به دلیل التهاب و تجمع مایع مفصلی رخ دهد. تورم می تواند باعث احساس گرما و حساسیت در ناحیه زانو شود.
• صدای треск (خش خش) مفصل : هنگام حرکت دادن زانو ممکن است صدای треск (خش خش) یا ساییدگی بشنوید. این صداها ناشی از ساییدگی استخوان ها روی هم و ناهمواری سطح مفصل است.
• کاهش دامنه حرکتی : با پیشرفت آرتروز زانو ممکن است دامنه حرکتی مفصل محدود شود. خم و راست کردن کامل زانو ممکن است دشوار شود. در موارد شدید ممکن است زانو به طور کامل قفل شود و فرد قادر به حرکت دادن آن نباشد.
• ضعف عضلات : آرتروز زانو می تواند منجر به ضعف عضلات اطراف زانو به ویژه عضلات چهارسر ران شود. ضعف عضلات می تواند درد و بی ثباتی مفصل را تشدید کند.
• تغییر شکل مفصل : در مراحل پیشرفته آرتروز زانو ممکن است تغییر شکل مفصل رخ دهد. استخوان ها ممکن است بزرگ تر شوند و زائده های استخوانی (استئوفیت) ایجاد شوند که منجر به تغییر شکل ظاهری زانو می شود.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق داده شود و برنامه درمانی مناسبی برای شما تعیین شود.

چگونه آرتروز زانو تشخیص داده می شود؟

تشخیص آرتروز زانو معمولاً بر اساس ترکیبی از معاینه فیزیکی بررسی سابقه پزشکی و انجام تصویربرداری انجام می شود.

معاینه فیزیکی : پزشک در معاینه فیزیکی زانو به موارد زیر توجه می کند :

• دامنه حرکتی زانو : پزشک از شما می خواهد زانوی خود را خم و راست کنید تا دامنه حرکتی آن را ارزیابی کند. محدودیت دامنه حرکتی می تواند نشانه ای از آرتروز باشد.
• تورم گرما و حساسیت : پزشک زانو را لمس می کند تا وجود تورم گرما و حساسیت را بررسی کند. این علائم نشان دهنده التهاب در مفصل زانو هستند.
• صدای треск (خش خش) مفصل : پزشک هنگام حرکت دادن زانو به صدای треск (خش خش) یا ساییدگی گوش می دهد.
• ضعف عضلات : پزشک قدرت عضلات اطراف زانو به ویژه عضلات چهارسر ران را بررسی می کند.
• نحوه راه رفتن و تعادل : پزشک نحوه راه رفتن و تعادل شما را مشاهده می کند. آرتروز زانو می تواند باعث لنگیدن و عدم تعادل شود.

سابقه پزشکی : پزشک در مورد سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد از جمله :

• علائم : پزشک در مورد علائم شما از جمله نوع درد محل درد زمان شروع علائم و عوامل تشدید کننده و تسکین دهنده درد سوال می کند.
• سابقه آسیب های زانو : پزشک در مورد سابقه آسیب های قبلی زانو مانند شکستگی دررفتگی یا پارگی رباط سوال می کند.
• سابقه خانوادگی آرتروز : پزشک در مورد سابقه خانوادگی آرتروز زانو یا سایر بیماری های مفصلی سوال می کند.
• بیماری های زمینه ای : پزشک در مورد بیماری های زمینه ای شما مانند آرتریت روماتوئید نقرس یا دیابت سوال می کند.

تصویربرداری : برای تایید تشخیص آرتروز زانو و تعیین شدت آن ممکن است از روش های تصویربرداری استفاده شود :

• رادیوگرافی (X-ray) : رادیوگرافی شایع ترین روش تصویربرداری برای تشخیص آرتروز زانو است. رادیوگرافی می تواند نشان دهد که آیا فضای مفصلی باریک شده است آیا استخوان ها روی هم ساییده می شوند و آیا زائده های استخوانی (استئوفیت) تشکیل شده اند یا خیر.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) : MRI تصویر دقیق تری از بافت های نرم اطراف مفصل زانو از جمله غضروف رباط ها و منیسک ها ارائه می دهد. MRI می تواند برای تشخیص آرتروز در مراحل اولیه و همچنین برای بررسی آسیب های بافت نرم مورد استفاده قرار گیرد.
• سونوگرافی : سونوگرافی می تواند برای بررسی تاندون ها و رباط های اطراف زانو و همچنین برای تشخیص تجمع مایع مفصلی مورد استفاده قرار گیرد.
• اسکن استخوان : اسکن استخوان به ندرت برای تشخیص آرتروز زانو استفاده می شود اما ممکن است در مواردی که پزشک به وجود سایر بیماری های استخوانی مشکوک باشد تجویز شود.

درمان آرتروز زانو

درمان آرتروز زانو با هدف کاهش درد بهبود عملکرد مفصل و کند کردن پیشرفت بیماری انجام می شود. درمان آرتروز زانو معمولاً شامل ترکیبی از روش های غیردارویی و دارویی است. در موارد شدید ممکن است جراحی نیز لازم باشد.

درمان های غیردارویی :

• تغییر سبک زندگی :
  • کاهش وزن : اگر اضافه وزن یا چاقی دارید کاهش وزن می تواند فشار روی مفاصل زانو را کاهش داده و درد را تسکین دهد. حتی کاهش وزن اندک می تواند تاثیر قابل توجهی بر علائم آرتروز زانو داشته باشد.
  • ورزش : ورزش منظم برای تقویت عضلات اطراف زانو حفظ دامنه حرکتی مفصل و کاهش درد بسیار مهم است. ورزش های کم ضربه مانند پیاده روی شنا دوچرخه سواری و تای چی برای افراد مبتلا به آرتروز زانو مناسب هستند.
  • استراحت : استراحت کافی به کاهش التهاب و درد کمک می کند. از فعالیت هایی که درد را تشدید می کنند اجتناب کنید و در صورت نیاز به زانو استراحت دهید.
  • تغییر فعالیت ها : سعی کنید فعالیت های خود را به گونه ای تغییر دهید که فشار کمتری به زانو وارد شود. به عنوان مثال به جای دویدن پیاده روی کنید. به جای بلند کردن اجسام سنگین از وسایل کمکی استفاده کنید.
• فیزیوتراپی و کاردرمانی : فیزیوتراپیست و کاردرمانگر می توانند به شما در یادگیری تمرینات تقویتی و کششی مناسب برای زانو بهبود دامنه حرکتی مفصل و کاهش درد کمک کنند. آنها همچنین می توانند وسایل کمکی مانند عصا واکر یا زانوبند را به شما معرفی کنند.
• وسایل کمکی :
  • زانوبند : زانوبند می تواند به حمایت از مفصل زانو و کاهش درد کمک کند. انواع مختلفی از زانوبندها وجود دارد که می توانید با مشورت پزشک یا فیزیوتراپیست نوع مناسب را انتخاب کنید.
  • عصا و واکر : عصا و واکر می توانند به کاهش فشار روی زانو و بهبود تعادل هنگام راه رفتن کمک کنند.
  • کفی طبی : کفی طبی می تواند به اصلاح ناهنجاری های بیومکانیکی پا و کاهش فشار روی زانو کمک کند.
• گرما و سرما درمانی :
  • گرما : استفاده از گرما می تواند به کاهش سفتی و درد عضلات اطراف زانو کمک کند. می توانید از حمام آب گرم کمپرس گرم یا پد گرم کننده استفاده کنید.
  • سرما : استفاده از سرما می تواند به کاهش التهاب و درد حاد کمک کند. می توانید از کمپرس سرد یا کیسه یخ استفاده کنید.

درمان های دارویی :

• داروهای مسکن :
  • استامینوفن : استامینوفن یک مسکن خفیف است که می تواند برای درد خفیف تا متوسط آرتروز زانو استفاده شود.
  • داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) : NSAIDs مانند ایبوپروفن ناپروکسن و دیکلوفناک می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. NSAIDs می توانند به صورت خوراکی (قرص یا کپسول) یا موضعی (ژل یا کرم) استفاده شوند. مصرف طولانی مدت NSAIDs خوراکی می تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد بنابراین باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.
• داروهای ضد درد موضعی : کرم ها و ژل های موضعی حاوی موادی مانند کپسایسین یا سالیسیلات ها می توانند به تسکین درد موضعی آرتروز زانو کمک کنند.
• تزریق کورتیکواستروئید : تزریق کورتیکواستروئید به مفصل زانو می تواند به کاهش سریع درد و التهاب کمک کند. با این حال اثر کورتیکواستروئیدها موقتی است و تزریق مکرر آنها توصیه نمی شود.
• تزریق اسید هیالورونیک : اسید هیالورونیک یک ماده طبیعی است که در مایع مفصلی وجود دارد و به روان سازی مفصل کمک می کند. تزریق اسید هیالورونیک به مفصل زانو می تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل در برخی از افراد کمک کند. اثر اسید هیالورونیک ممکن است تا چند ماه باقی بماند.
• داروهای کندروپروتکتیو : داروهای کندروپروتکتیو مانند گلوکزامین و کندرویتین سولفات به عنوان مکمل های غذایی برای آرتروز زانو به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها ممکن است به کند کردن روند تخریب غضروف و کاهش درد کمک کنند اما شواهد علمی در مورد اثربخشی آنها قطعی نیست.

جراحی :

در صورتی که درمان های غیردارویی و دارویی نتوانند درد را تسکین دهند و عملکرد مفصل را بهبود بخشند ممکن است جراحی لازم باشد. انواع مختلفی از جراحی برای آرتروز زانو وجود دارد از جمله :

• آرتروسکوپی زانو : آرتروسکوپی یک روش جراحی کم تهاجمی است که در آن جراح از طریق برش های کوچک یک دوربین کوچک (آرتروسکوپ) را وارد مفصل زانو می کند. آرتروسکوپی می تواند برای برداشتن غضروف آسیب دیده ترمیم منیسک پاره شده و شستشوی مفصل مورد استفاده قرار گیرد. آرتروسکوپی معمولاً برای آرتروز خفیف تا متوسط زانو توصیه می شود.
• استئوتومی زانو : استئوتومی زانو یک روش جراحی است که در آن جراح استخوان درشت نی یا استخوان ران را برش می دهد و شکل آن را تغییر می دهد تا فشار از قسمت آسیب دیده مفصل زانو برداشته شود. استئوتومی معمولاً برای آرتروز زانو در افراد جوان تر که فقط یک طرف مفصل آنها آسیب دیده است توصیه می شود.
• تعویض مفصل زانو (آرتروپلاستی) : تعویض مفصل زانو یک روش جراحی بزرگ است که در آن مفصل زانو آسیب دیده با یک مفصل مصنوعی جایگزین می شود. تعویض مفصل زانو معمولاً برای آرتروز شدید زانو که باعث درد شدید و ناتوانی شده است توصیه می شود. تعویض مفصل زانو می تواند درد را به طور قابل توجهی کاهش دهد و عملکرد مفصل را بهبود بخشد.

چه غذاهایی برای آرتروز زانو مفید هستند؟

تغذیه مناسب نقش مهمی در مدیریت آرتروز زانو دارد. برخی از غذاها می توانند به کاهش التهاب تقویت استخوان ها و غضروف ها و حفظ وزن سالم کمک کنند.

غذاهای ضد التهابی :

التهاب نقش کلیدی در آرتروز زانو دارد. مصرف غذاهای ضد التهابی می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. غذاهای ضد التهابی شامل :

• ماهی های چرب : ماهی های چرب مانند سالمون ساردین ماهی خال مخالی و تن حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که دارای خواص ضد التهابی قوی هستند. مصرف حداقل دو بار در هفته ماهی های چرب توصیه می شود.
• روغن زیتون : روغن زیتون حاوی اولئوکانتال است یک ترکیب گیاهی که خواص ضد التهابی مشابه ایبوپروفن دارد. استفاده از روغن زیتون بکر به عنوان روغن اصلی پخت و پز و سالاد توصیه می شود.
• میوه ها و سبزیجات : میوه ها و سبزیجات سرشار از آنتی اکسیدان ها و مواد مغذی هستند که می توانند به کاهش التهاب و محافظت از سلول ها در برابر آسیب کمک کنند. میوه ها و سبزیجات رنگارنگ مانند توت ها گیلاس پرتقال سبزیجات برگ سبز تیره بروکلی و فلفل دلمه ای به ویژه مفید هستند.
• غلات کامل : غلات کامل مانند جو دوسر برنج قهوه ای کینوا و نان سبوس دار سرشار از فیبر هستند و می توانند به کاهش التهاب و بهبود سلامت کلی کمک کنند.
• مغزها و دانه ها : مغزها و دانه ها مانند بادام گردو تخمه کدو و تخمه آفتابگردان حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ آنتی اکسیدان ها و مواد معدنی هستند که می توانند به کاهش التهاب و تقویت استخوان ها کمک کنند.
• ادویه ها و گیاهان : برخی از ادویه ها و گیاهان مانند زردچوبه زنجبیل دارچین رزماری و آویشن دارای خواص ضد التهابی قوی هستند. استفاده از این ادویه ها و گیاهان در غذاها می تواند به کاهش التهاب و بهبود طعم غذا کمک کند.

غذاهای مفید برای استخوان ها و غضروف ها :

• کلسیم : کلسیم برای حفظ سلامت استخوان ها ضروری است. منابع خوب کلسیم شامل لبنیات کم چرب سبزیجات برگ سبز تیره بادام و ماهی ساردین است.
• ویتامین D : ویتامین D به جذب کلسیم کمک می کند و برای سلامت استخوان ها ضروری است. منابع خوب ویتامین D شامل ماهی های چرب تخم مرغ و محصولات لبنی غنی شده با ویتامین D است. همچنین می توانید ویتامین D را از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید دریافت کنید.
• ویتامین C : ویتامین C برای تولید کلاژن پروتئین اصلی سازنده غضروف ضروری است. منابع خوب ویتامین C شامل مرکبات توت ها فلفل دلمه ای و بروکلی است.
• پروتئین : پروتئین برای ساخت و ترمیم بافت ها از جمله غضروف ضروری است. منابع خوب پروتئین شامل گوشت بدون چربی مرغ ماهی تخم مرغ حبوبات و لبنیات است.

غذاهایی که باید از آنها اجتناب کرد :

برخی از غذاها می توانند التهاب را تشدید کرده و علائم آرتروز زانو را بدتر کنند. غذاهایی که باید از آنها اجتناب کرد عبارتند از :

• غذاهای فرآوری شده : غذاهای فرآوری شده مانند فست فود غذاهای آماده و تنقلات بسته بندی شده معمولاً سرشار از چربی های ناسالم قند و نمک هستند و می توانند التهاب را افزایش دهند.
• نوشیدنی های شیرین : نوشیدنی های شیرین مانند نوشابه آبمیوه های صنعتی و نوشیدنی های انرژی زا سرشار از قند هستند و می توانند التهاب را افزایش دهند و منجر به افزایش وزن شوند.
• چربی های اشباع شده و ترانس : چربی های اشباع شده و ترانس که در گوشت قرمز پرچرب محصولات لبنی پرچرب و غذاهای سرخ شده یافت می شوند می توانند التهاب را افزایش دهند.
• الکل : مصرف بیش از حد الکل می تواند التهاب را افزایش داده و با داروهای آرتروز تداخل داشته باشد.

نکات کلی تغذیه ای برای آرتروز زانو :

• وزن سالم را حفظ کنید : کاهش وزن اضافی فشار روی مفاصل زانو را کاهش داده و درد را تسکین می دهد.
• رژیم غذایی متعادل و متنوع داشته باشید : از تمام گروه های غذایی به مقدار کافی مصرف کنید.
• مقدار زیادی میوه و سبزیجات مصرف کنید : حداقل ۵ وعده میوه و سبزیجات در روز مصرف کنید.
• غذاهای فرآوری شده نوشیدنی های شیرین و چربی های ناسالم را محدود کنید.
• به مقدار کافی آب بنوشید : هیدراته ماندن برای سلامت مفاصل مهم است.
• با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید : یک متخصص تغذیه می تواند به شما در طراحی یک برنامه غذایی مناسب برای آرتروز زانو کمک کند.

راهکارهای خانگی برای آرتروز زانو

علاوه بر درمان های پزشکی و تغییر سبک زندگی برخی راهکارهای خانگی نیز می توانند به تسکین علائم آرتروز زانو کمک کنند :

• کمپرس گرم و سرد : استفاده متناوب از کمپرس گرم و سرد می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. کمپرس گرم را به مدت ۲۰ دقیقه روی زانو قرار دهید سپس ۲۰ دقیقه استراحت دهید و بعد کمپرس سرد را به مدت ۲۰ دقیقه روی زانو قرار دهید. این کار را چند بار در روز تکرار کنید.
• ماساژ : ماساژ ملایم عضلات اطراف زانو می تواند به کاهش درد و سفتی کمک کند. می توانید از روغن های ماساژ گیاهی مانند روغن زنجبیل یا روغن زردچوبه استفاده کنید.
• یوگا و تای چی : یوگا و تای چی ورزش های کم ضربه هستند که می توانند به تقویت عضلات بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد آرتروز زانو کمک کنند.
• طب سوزنی : برخی از مطالعات نشان داده اند که طب سوزنی می تواند به کاهش درد آرتروز زانو کمک کند.
• مکمل های گیاهی : برخی از مکمل های گیاهی مانند عصاره زنجبیل عصاره زردچوبه و روغن ماهی ممکن است به کاهش التهاب و درد آرتروز زانو کمک کنند. قبل از مصرف هر گونه مکمل گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.

پیشگیری از آرتروز زانو

اگرچه آرتروز زانو به طور کامل قابل پیشگیری نیست اما اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام دهید :

• وزن سالم را حفظ کنید : حفظ وزن سالم مهم ترین اقدام برای پیشگیری از آرتروز زانو است.
• ورزش منظم : ورزش منظم به تقویت عضلات اطراف زانو حفظ انعطاف پذیری مفصل و حفظ وزن سالم کمک می کند. ورزش های کم ضربه مانند پیاده روی شنا و دوچرخه سواری بهترین انتخاب هستند.
• جلوگیری از آسیب های زانو : از آسیب های زانو جلوگیری کنید. هنگام ورزش از تجهیزات محافظتی مناسب استفاده کنید و از فعالیت هایی که فشار زیادی به زانو وارد می کنند اجتناب کنید.
• تقویت عضلات اطراف زانو : عضلات قوی اطراف زانو به حمایت از مفصل و کاهش فشار روی غضروف کمک می کنند. تمرینات تقویتی منظم برای عضلات چهارسر ران و همسترینگ را انجام دهید.
• اصلاح ناهنجاری های بیومکانیکی : اگر ناهنجاری های بیومکانیکی در پاها زانوها یا لگن دارید برای اصلاح آنها به پزشک مراجعه کنید. استفاده از کفی طبی و انجام تمرینات اصلاحی می تواند کمک کننده باشد.
• رژیم غذایی سالم : رژیم غذایی سالم و متعادل که سرشار از میوه ها سبزیجات غلات کامل و غذاهای ضد التهابی باشد می تواند به سلامت مفاصل کمک کند.

نتیجه گیری

آرتروز زانو یک بیماری شایع و ناتوان کننده است که می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد تاثیر بگذارد. با این حال با تشخیص زودهنگام درمان مناسب و تغییر سبک زندگی می توان علائم آرتروز زانو را کنترل کرد و از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. تغذیه مناسب ورزش منظم حفظ وزن سالم و استفاده از راهکارهای خانگی می توانند به تسکین درد و بهبود عملکرد مفصل زانو کمک کنند.

پرسش و پاسخ متداول

سوال ۱ : آیا آرتروز زانو درمان قطعی دارد؟

در حال حاضر آرتروز زانو درمان قطعی ندارد به این معنی که نمی توان غضروف آسیب دیده را به طور کامل بازسازی کرد. با این حال درمان های مختلفی وجود دارد که می تواند به کاهش درد بهبود عملکرد مفصل و کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند. هدف اصلی درمان آرتروز زانو مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد است.

سوال ۲ : آیا مصرف گلوکزامین و کندرویتین سولفات برای آرتروز زانو مفید است؟

گلوکزامین و کندرویتین سولفات مکمل های غذایی هستند که به طور گسترده ای برای آرتروز زانو استفاده می شوند. برخی از مطالعات نشان داده اند که این مکمل ها ممکن است به کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل در برخی از افراد کمک کنند. با این حال شواهد علمی در مورد اثربخشی آنها قطعی نیست و نتایج مطالعات متفاوت بوده است. قبل از مصرف گلوکزامین و کندرویتین سولفات با پزشک خود مشورت کنید.

سوال ۳ : چه ورزش هایی برای آرتروز زانو مناسب نیستند؟

ورزش برای افراد مبتلا به آرتروز زانو بسیار مهم است اما برخی از ورزش ها ممکن است برای زانوها مضر باشند و درد را تشدید کنند. ورزش هایی که باید از آنها اجتناب کرد عبارتند از :

• ورزش های پرضربه : ورزش های پرضربه مانند دویدن پریدن و ورزش های رزمی فشار زیادی به مفاصل زانو وارد می کنند و می توانند درد را بدتر کنند.
• ورزش های ناگهانی و چرخشی : ورزش هایی که شامل حرکات ناگهانی و چرخشی زانو هستند مانند تنیس و بسکتبال ممکن است برای آرتروز زانو مناسب نباشند.
• ورزش های سنگین : بلند کردن اجسام سنگین و ورزش های قدرتی سنگین می توانند فشار زیادی به زانو وارد کنند.

ورزش های کم ضربه مانند پیاده روی شنا دوچرخه سواری و تای چی برای افراد مبتلا به آرتروز زانو مناسب تر هستند. قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.

توصیه نهایی :

آرتروز زانو یک بیماری پیچیده است و درمان آن نیاز به رویکردی جامع و فردی دارد. برای تشخیص دقیق و دریافت برنامه درمانی مناسب حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک می تواند با بررسی شرایط شما بهترین روش های درمانی را برای کاهش درد بهبود عملکرد و ارتقای کیفیت زندگی شما توصیه کند.