ایا بیل گیتس اوتیسم دارد

اوتیسم یک وضعیت ارثی است. در هر تعاملی، چه نوشتاری و چه شفاهی، یک فهرست ذهنی را مدام بررسی می کردم: آیا پاسخی که الان دادم صحیح بود؟ آیا پاسخی که دادم مرتبط بود؟ لباس اسپایدرمن بزرگسال معمولاً با استفاده از جنس های با کیفیت و مرغوب و با در نظر گرفتن مدل های متنوع تولید و عرضه می شود . آیا من تنها کسی هستم که فکر می کنم این مطلب جالب است؟ آیا لحن ام درست بود؟ تلاش برای پیروی از قوانین اجتماعی و تطبیق دادن خود با دنیای غیراوتیستی بسیار طاقت فرساست. هیچ کس نمی تواند ببیند که در درون ذهن من چه خبر است. فرادید | تا سال گذشته هیچ نمی دانستم که اوتیسم دارم.

آیا بیل گیتس اوتیسم دارد ؟

می دانستم با بقیه فرق دارم و همیشه به من گفته بودند که «زیادی حساس» هستم. اما من در کلیشه قدیمیِ «مرد بارانی» نمی گنجیدم. [مرد بارانی نام یک فیلم سینمایی است که در آن شخصیت اول با بازی داستین هافمن مردی به نام «ریموند» است که به عنوان فردی مبتلا به اختلال اوتیسم بازنمایی شده است.] من مدیر اجرایی یک شرکت هستم، ازدواج کرده ام و دو بچه دارم.  به گزارش فرادید، اوتیسم اغلب یک ناتوانی پنهان است. به نظر می رسد بقیه افراد زندگی را خیلی راحت و بدون تقلای زیاد به جلو می بردند، اما من تا پیش از تشخیص، همیشه احساس می کردم گیج هستم. من توانسته ام به موفقیت های زیادی دست پیدا کنم و همیشه آن ها را مدیون اخلاق کاری ام هستم که از پدرم به ارث برده ام، اما الان می دانم که پدرم هم اوتیستی بوده است.

من نردبان شغلی ام را خیلی سریع به سمت بالا طی کردم. ذهن من همیشه با سرعت میلیون ها مایل در ساعت حرکت می کند و من واقعاً نمی توانم آن را خاموش کنم. من همیشه احساس می کنم که باید آنچه شروع کردم را به هر قیمتی که شده به پایان ببرم.  حالا می دانم که بخشی از این ها به دلیل آن است که من اوتیسم دارم. این باور وجود دارد که اینشتین، موتسارت، میکل آنژ، استیو جابز و بیل گیتس یا اوتیسم داشته اند یا روی طیف اوتیسم جای می گرفته اند.  من فقط سخت کار نمی کردم بلکه خیلی جدی و سخت بازی می کردم. من گاهی مواد مصرف می کردم تا بتوانم از پس چالش های ارتباطات اجتماعی بربیایم. من اصلاً اهل صحبت کردن نبودم.

یکی از ویژگی های اوتیسم آن است که افراد الگو ها و چالش های ارتباطات را تکرار می کنند. من در هر تعاملی، چه نوشتاری و چه شفاهی، یک فهرست ذهنی را مدام بررسی می کردم: آیا پاسخی که الان دادم صحیح بود؟ آیا پاسخی که دادم مرتبط بود؟ آیا من تنها کسی هستم که فکر می کنم این مطلب جالب است؟ آیا لحن ام درست بود؟ تلاش برای پیروی از قوانین اجتماعی و تطبیق دادن خود با دنیای غیراوتیستی بسیار طاقت فرساست. هیچ کس نمی تواند ببیند که در درون ذهن من چه خبر است.  من برای حفظ دوستی هایم باید خیلی تلاش می کردم. من در دوست یابی بسیار خوب عمل می کردم، اما در نگهداری دوستانم موفق نبودم. سوء تفاهم در ارتباطات خیلی سریع سروکله اش پیدا می شد. من انتظار بسیار بالایی از خودم و دیگران داشتم و دوستام به من می گفتند که این آن ها را تحت فشار شدیدی می گذارد.

برای جبران همه این ها زمانی که احساس اجتماعی بودن می کردم، 100 درصد قابل اعتماد، بسیار وفادار و بانمک می شدم. افراد اوتیستی نرخ طلاق بالایی دارند. همسر من بسیار خونسرد و خاکی است که باعث می شود تعادل در رابطه ما برقرار باشد.  من در اواخر دهه بیست احساس فرسودگی شغلی می کردم. من که اصالتاً اهل انگلستان هستم، 1 سال را در هند گذراندم و سپس به استرالیا رفتم تا پاسخ سوال هایم را پیدا کنم. اینکه من به نقطه مقابل وطنم سفر کردم تا بدانم اهل کجا هستم و در کجا مرا می پذیرند اتفاقی نبود.  بزرگترین ترس زندگی من همیشه چیزی است که من به آن «تن هایی بزرگ» می گویم. حتی در عاشقانه ترین لحظات و روابط زندگی ام، مانند حالا، همیشه یک احساس وحشتناک تنهایی در من وجود داشته، زیرا نمی فهمم که چرا شبیه دیگران نیستم.

مانند بسیاری زنان بزرگسال، وضعیت من زمانی تشخیص داده شد که پزشکان این وضعیت را در فرزندم تشخیص دادند. این یک داستان مشترک است. دخترم از سنین پایین تفاوت های رفتاری آشکار و حساسیت های حسی شدید داشت و در سن 7 سالگی مشخص شد که اوتیسم دارد. مشخص شد که من خودم هم بسیاری از علایم اوتیسم را دارم. ناگهان همه چیز برایم معنادار شد.  من توانستم به عقب و به موقعیت ها و سوء تفاهیم هایی که در گذشته رخ داده بود نگاه کنم و بفهمم که چرا این اتفاقات رخ داده است. به من گفته شده بود که برخی اوقات ارتباطم «قطع» می شود و این اتفاق گاهی قدری شدید و ناگهانی رخ می دهد. از زمانیکه فهمیده ام اوتیسم دارم، سعی می کنم که این موقعیت ها را مدیریت کنم. من تفاوت بین ارتباطات اوتیستی و غیراوتستی را می فهمم و می فهمم که چه زمانی نیاز به استراحت و بازیابی دارم.

اوتیسم یک وضعیت ارثی است. تحقیقی بزرگی که با مشارکت 2 میلیون نفر در 5 کشور انجام شد نشان داد که 80 درصد از موارد اوتیسم ژنتیکی است. اوتیسم به دلیل والدین بد یا واکسیناسیون های دوران کودکی ایجاد نمی شود. اوتیسم یک بیماری ذهنی نیست. لباس مرد عنکبوتی قرمز ممکن است با طراحی هایی از جمله علامت عنکبوت، پارچه قرمز و الگوهای منحصر به فرد طراحی شود.  بچه های اوتیستی نیاز دارند با خود واقعی و اصیل شان مواجه شوند و آن را تجربه کنند. حدوداً 5 یا 10 سال است که مفهوم تنوع عصبی – این ایده که می گوید این تفاوت های مغزی باید تحسین شود – جا افتاده است. همه ما شایسته احترام، برابری و تلفیق کامل در اجتماع هستیم.   یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می شود.

علایم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می کند و علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. اگرچه این اختلال، جدید نیست اما از قرن بیستم به بعد مورد توجه پزشکان قرار گرفت. تاریخ پر از افرادی است که به اوتیسم مبتلا هستند و یا زمانی در زندگی شان گرفتار این اختلال بوده اند. در این میان مشاهیری نیز وجود دارند که نشانه هایی از این اختلال داشته اند. در ادامه به برخی از این موارد اشاره شده است: برخی از متخصصان بر سر اینکه هانس کریستین اندرسون، نویسنده محبوب داستان هایی چون جوجه اردک زشت، ملکه برفی، دخترک کبریت فروش و پری دریایی کوچولو، مبتلا به اوتیسم بوده است یا خیر، دچار تردید هستند. اما بیشتر آنها معتقدند که او تا حدی دچار این اختلال بوده است.

به طور مثال در یادداشت های اندرسون حکایت های طولانی از عشق های یک طرفه ای بود که معمولا افرادی که در نشانه هایی از اوتیسم دارند تمایل به ادامه عشق های یکطرفه دارند. او همچنین در بیشتر داستان هایش، شخصیت های طرد شده دارد و بیشتر آنها پس از پایان خوش داستان باز هم به خواسته هایشان نمی رسند. آیا این کارگردان هالیوود هم به اوتیسم مبتلا بوده است؟ هلنا بونهام کارتر، شریک زندگی اش، اینطور می گوید.  البته او در یکی از مصاحبه هایش گفته بود که تیم برتون احتمالا اوتیسم دارد، چراکه او وقتی مشغول به کار می شود، هیچ صدایی حواسش را پرت نمی کند و گویی آنها را نمی شنود و پشتکار عجیبی در کارش دارد.  اما همسر برتون می گفت او در عین حال پدری فوق العاده، شوخ طبع است و قوه تخیل بسیار بالایی دارد و چیزهایی می بیند که دیگران نمی بینند.

لوییس کارول، نویسنده داستان “آلیس در سرزمین عجایب”، است. او تمایل بسیاری به همراهی با دخترهای جوان داشت تا جایی که برخی او را دارای مشکل روحی تمایل به کودکان می نامیدند اما برخی معتقد بودند که کارول در حقیقت دارای اوتیسم بود. او با بزرگسالان نمی توانست به خوبی ارتباط برقرار کند و به همین دلیل صحبت کردن با کودکان برای او راحت تر بوده است. البته لکنت زبان  هم مشکل او را چند برابر کرده بود. همچنین کارول توانایی ریاضیات فوق العاده ای داشت. این ویژگی ها نشان می دهد، او تا حدی اوتیسم داشته است. چارلز داروین (1882- 1809)، زیست شناس و زمین شناس . مایکل فیتزجرالد روانشناس کودک و نوجوان و متخصص در اختلال طیف اوتیسم، پس از تحقیق فراوان سرانجام به این نتیجه رسید که چارلز داروین به سندرم آسپرگر مبتلا بوده است.

سندرم آسپرگر به صورت شکل ملایمی از طیف اوتیسم شمرده می شود. او در دوران کودکی بسیار ساکت و منزوی بوده است و تاجایی که می توانست از تعامل با دیگران پرهیز می کرد. برای خرید لباس بتمن پسرانه ، از مقایسه بین محصولات مختلف استفاده کنید . داروین دلبستگی بسیاری به سوژه هایی مانند شیمی داشت اما قدرت تفکر تجسمی بی نظیری در او مشاهده می شد و این توانایی، یکی از ویژگی های طیف بیماری اوتیسم است. آلبرت اینشتین (1955- 1879)، دانشمند و ریاضیدان اینشتین، شاید یکی از معروف ترین دانشمندان و ریاضیدانان تاریخ باشد. او یکسری شخصیت های جالب و البته عجیب داشت.  اینشتین نمی توانست با بزرگسالان ارتباط برقرار کند و به راحتی با دیگران اجتماعی شود. او در کودکی بسیار دیر زبان باز کرد و البته عادت داشت یکسری از جملات را با خود بارها تکرار کند.

و البته او به طور شگفت آوری، فنی بود. برخی از روانشناسان با مشاهده این ویژگی ها معتقدند که او کمی نشانه های اوتیسم از خود بروز می داده است. بابی فیشر (2008- 1943)، شطرنج باز و قهرمان سابق جهان می گویند، بابی فیشر، قهرمان شطرنج سابق جهان، به سندرم آسپرگر و شیزوفرنی پارانویید و اختلال وسواس فکری-عملی مبتلا بوده است. او بسیار باهوش بوده و البته به دلیل ضعف در توانایی های اجتماعی خود، دوست چندانی نداشته است.  تمرکز شدید او روی شطرنج، نشانه دیگری مبنی بر مبتلا به اوتیسم بودن اوست. همچنین او نمی توانسته از پس محیط های نامنظم برآید. بیل گیتس (1955 تاکنون)، هم-موسس شرکت مایکروسافت .

آیا ثروتمندترین مرد جهان می تواند اوتیسم داشته باشد؟ برخی از روانشناسان اینطور فکر می کنند. البته مدارک چندان محکمی وجود ندارد که ثابت کند بیل گیتس اوتیسم دارد.  با اینحال مدام تکان خوردن هایش وقتی روی مساله ای متمرکز شده است و الگوهای گفتاری کوتاه و یکنواخت و تلاش او از نداشتن تماس چشمی با دیگران موقع صحبت کردن، نشان می دهد که او تا حدی به اوتیسم مبتلاست. استیو جابز (2011- 1955)، مدیر عامل سابق شرکت اپل افرادی که معتقدند جابز به اوتیسم مبتلا بوده است، می گویند او تا کاری را تکمیل نمی کرد، دست از آن نمی کشید و پشتکار بسیار عجیبی داشت. او در تفکر خود روش های غیرمعمولی به کار می برد و هرگز نسبت به دیگران احساس همدردی و دلسوزی از خود بروز نمی داد. این ویژگی ها نشان می دهد که جابز به طیف اوتیسم مبتلا بوده است.