روایت شصت ساله انیمیشن ایران؛ از کانون تا گیشه های میلیاردی
مریم پیروزه: صنعت انیمیشن با رونق پلتفرم ها به یک سرگرمی همه گیری تبدیل شده که امروزه افراد کوچک و بزرگ در کنار هم به تماشای آثار مختلف می نشینند زیرا انیمیشن ها با پرداختن درباره موضوعات اجتماعی سیاسی فلسفی در دل فضایی رنگی و بچه گانه علاوه بر بچه ها بزرگسال هارا مورد هدف قرار دادند.
در میان تاریخ پر فراز و نشیب هنرهای تصویری ایران کمتر نقطه ای به اندازه «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» توانسته تأثیری چنین ژرف و بنیادین در شکل گیری انیمیشن ایرانی داشته باشد. آنچه امروز از انیمیشن هنری در ایران می شناسیم بخش بزرگی از آن مدیون تجربه های جسورانه ای ست که در دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ در استودیویی کوچک در دل کانون آغاز شد؛ تجربه هایی که نه صرفاً به قصد سرگرم سازی کودکان بلکه با نگاهی تربیتی فلسفی و حتی اعتراضی شکل گرفتند.
وقتی زرین کلک به میدان آمد
ماجرا از زمانی جدی شد که نورالدین زرین کلک پزشک و هنرمند نوگرای ایرانی پس از تحصیل در اروپا به ایران بازگشت. او با شناختی که از انیمیشن مدرن جهان داشت پیشنهاد داد بخشی برای تولید فیلم های انیمیشن در کانون راه اندازی شود. پیشنهادش پذیرفته شد و بدین ترتیب نخستین استودیو تخصصی انیمیشن ایران در کانون پا گرفت؛ جایی که بعدها به خانه ای برای بزرگ ترین هنرمندان تصویری معاصر تبدیل شد.
انیمیشن نه فقط برای کودکان
برخلاف تصور رایج انیمیشن های تولیدشده در کانون محدود به مخاطب کودک نبودند. از همان آغاز نگاه هنرمندان این حوزه فراتر از «قصه های ساده کودکانه» رفت. آنها به سراغ مفاهیمی چون تنهایی جنگ فلسفه قدرت عدالت و حتی خشونت رفتند؛ اما در قالب نماد و استعاره. آثاری مانند «سوءتفاهم» و «ماهی سیاه کوچولو» نمونه هایی درخشان از این نگاه اند؛ فیلم هایی که هم در سطح داخلی تاثیرگذار بودند و هم در سطح بین المللی جوایز معتبری را کسب کردند.
نسلی که تاریخ ساخت
از دل کانون نسل درخشانی از انیمیشن سازان برخاست. هنرمندانی چون فرشید مثقالی علی اکبر صادقی مرتضی ممیز و بهرام عظیمی هر یک سهم بزرگی در تثبیت زبان بصری انیمیشن ایرانی داشتند. آثار آنان نه تنها چشم نواز و خوش ساخت بود بلکه اغلب حامل پیام های اجتماعی یا فلسفی عمیقی بود که آن را از جریان های سطحی انیمیشن های تجاری جدا می کرد.
بدون سانسور با آزادی خلق
یکی از مهم ترین ویژگی های فعالیت در کانون پرورش فکری آزادی نسبی هنری بود. در دورانی که فضای فرهنگی ایران در حال پوست اندازی بود هنرمندان کانون در محیطی کم نظیر از خلاقیت و اعتماد فعالیت می کردند. آن ها نه مجبور بودند مطابق با خط مشی های ایدئولوژیک فیلم بسازند نه تابع ذائقه بازار بودند. همین آزادی سبب شد که بسیاری از آثار آن دوره ماندگار جسور و پیشرو شوند.
بازتاب جهانی سکوت داخلی
با آن که آثار کانون در جشنواره های بین المللی خوش درخشیدند و بارها تقدیر شدند اما در داخل کشور به ویژه در سال های پس از انقلاب بسیاری از این آثار کمتر دیده شدند. برخی از آن ها به بایگانی رفتند و برخی دیگر تنها در محافل دانشگاهی مورد بحث قرار گرفتند. با این حال تأثیر آن دوران طلایی بر انیمیشن ایران ماندگار شد و بسیاری از انیمیشن سازان نسل جدید مسیر خود را با الهام از آن دوران آغاز کرده اند.
یک نهاد چند نسل تأثیر
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فقط یک تولیدکننده نبود؛ یک مدرسه ی بی نام ونشان بود یک کارخانه ی اندیشه. هرچند در دهه های بعدی جایگاه تولید انیمیشن در کانون کمرنگ تر شد اما تأثیری که بر مسیر انیمیشن ایران گذاشت انکارناپذیر است. امروز هم اگر انیمیشن ایران می خواهد به زبان جهانی برسد بی شک باید از ریشه های خود در کانون الهام بگیرد.
در تاریخ هنر معاصر ایران دوره انقلاب اسلامی و پس از آن جنگ هشت ساله ایران و عراق نه تنها در عرصه سیاست و اجتماع دگرگونی هایی عمیق ایجاد کرد بلکه بر ساختارهای فرهنگی و هنری کشور نیز تأثیرات شدیدی گذاشت. انیمیشن به عنوان شاخه ای نوپا از هنرهای تصویری اگرچه در دهه های پیشین با حمایت نهادهایی مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان جان گرفته بود اما با وقوع این تحولات تاریخی وارد مرحله ای از رکود بازتعریف و سپس تحول شد.
انقلاب ۱۳۵۷؛ پایان یک دوره آزاد آغاز یک عصر ایدئولوژیک
با پیروزی انقلاب اسلامی بسیاری از نهادهای فرهنگی ـ از جمله کانون پرورش فکری ـ دچار بازنگری های محتوایی و ساختاری شدند. آن فضای آزاد و خلاقانه ای که در دهه ۵۰ خورشیدی برای تولیدات هنری وجود داشت جای خود را به نظارت و محدودیت های شدیدتر داد. انیمیشن هم از این قاعده مستثنا نبود.
تولیدات انیمیشن به شدت کاهش یافت؛ بسیاری از پروژه ها متوقف شدند یا دیگر مجوز ساخت نگرفتند.
مضامین جدید باید با اصول اخلاقی دینی و انقلابی تطبیق می یافتند. فضای تجربی و نمادین جای خود را به روایات مستقیم و آموزنده داد.
جنگ تحمیلی؛ تداوم رکود با چاشنی تبلیغاتی
در طول سال های جنگ (۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷) اگرچه انیمیشن همچنان در حاشیه قرار داشت اما تلویزیون با درک ظرفیت های این مدیوم به تولید محدود اما هدفمند آثار انیمیشنی روی آورد.
انیمیشن هایی با درون مایه های حماسی مذهبی و انقلابی تولید شدند؛ نمونه هایی مانند انیمیشن «زهره و زهرا» با محوریت ارزش های خانواده دیانت و ایثار و «بچه های مسجد» تأکید بر مشارکت نوجوانان در فعالیت های مذهبی و اجتماعی.
این آثار اغلب با امکانات بسیار محدود و تکنیک های ساده ساخته می شدند اما در آن دوره به نوعی پاسخ رسانه ای به نیاز تربیتی نظام نوپای جمهوری اسلامی بودند.
دهه ۱۳۷۰؛ تکنولوژی جبران عقب ماندگی
با پایان جنگ و شروع دوران بازسازی در دهه ۱۳۷۰ کشور به سمت نوسازی زیرساخت ها و مدرن سازی صنایع فرهنگی رفت. یکی از نتایج ملموس این روند ورود فناوری دیجیتال به حوزه انیمیشن بود.
نرم افزارهایی مانند ۳D Studio Max Flash و After Effects وارد بازار ایران شدند و برای نخستین بار امکان تولید انیمیشن با ابزار دیجیتال فراهم شد.
آموزشگاه های خصوصی و دانشگاه ها رشته هایی در حوزه انیمیشن گرافیک رایانه ای و جلوه های ویژه ارائه دادند.
هزینه تولید کاهش یافت و دسترسی هنرمندان جوان به ابزارها آسان تر شد.
این تحولات سبب شد تا انیمیشن از زیر سایه تلویزیون خارج شود و به عنوان یک قالب هنری مستقل و در حال رشد دوباره مطرح شود.
دهه هفتاد؛ شروع دیجیتال امیدی تازه برای جان گرفتن انیمیشن
با پایان جنگ و شروع دوران بازسازی ورق به تدریج برگشت. مهم ترین نقطه تحول ورود فناوری های دیجیتال به کشور بود. نرم افزارهایی نظیر ۳D Studio Max Macromedia Flash و After Effects امکان انیمیشن سازی را ساده تر ارزان تر و دسترس پذیرتر کردند.
در همین دوره دانشگاه ها و آموزشگاه های تخصصی انیمیشن شکل گرفتند. دانشگاه هنر دانشگاه صداوسیما و موسسات خصوصی به آموزش تکنیک های دو بعدی و سه بعدی پرداختند.
با اینکه تولید انیمیشن همچنان زیر سایه صداوسیما بود اما جوانه هایی از تولیدات مستقل به چشم می خورد. انیمیشن ها بیشتر رویکرد اخلاقی تربیتی و بومی سازی شده داشتند و مخاطب اصلی آن ها کودکان تلویزیونی بودند.
دهه هشتاد؛ تولد شخصیت شکل گیری سبک بومی
دهه ۱۳۸۰ را می توان دوره تثبیت بازار انیمیشن کودک در ایران دانست. استودیوهایی مانند «سحاب فیلم» «هفت سنگ» و «گنبد کبود» شروع به تولید انبوه آثار کارتونی کردند. در این دوره:
شخصیت پردازی ایرانی تقویت شد؛ کاراکترهایی مانند مبارک حسن کچل و قهرمانان قصه های فولکلور وارد انیمیشن شدند.
شکرستان به عنوان محصولی با طراحی سنتی و روایت طنز چهره ای نو از انیمیشن ایرانی ارائه داد.
حجم بالایی از آثار کوتاه میان برنامه ای و تبلیغاتی با استفاده از فلش ساخته شد.
تلویزیون همچنان اصلی ترین حامی انیمیشن بود اما برای نخستین بار بازارهای جدیدی همچون نمایش خانگی جشنواره های داخلی و مخاطبان آنلاین نیز به رسمیت شناخته شدند.
دهه نود؛ ورود به سینما حضور جهانی
دهه ۱۳۹۰ دوران شکوفایی نسبی انیمیشن ایران بود؛ نه فقط به دلیل رشد تکنولوژی بلکه به خاطر سرمایه گذاری های هدفمند و تلاش برای ورود به سینمای بلند و بازار بین المللی.
اکران فیلم های سینمایی تا سالهای زیادی خالی از هرگونه پویانمایی بود تا اینکه برای اولین بار انیمیشن کمدی «تهران ۱۵۰۰» به ساخته بهرام عظیمی در سال ۹۲ در سینماهای سراسر کشور اکران شد که آن را اولین قدم شروع حرکت انیمیشن ایرانی می دانند این انیمیشن با حضور چهره های سرشناس هنری در اکران نوروزی سال ۹۲ فروشی نزدیک به ۴ میلیارد تومان را تجربه کرد. « تهران۱۵۰۰» علاوه بر اینکه نقطه شروع اکران انیمیشن است نخستین انیمیشن راه یافته جشنواره فجر است که سی امین دوره از جشنواره میزبان این پویانمایی بود.
انیمیشن ها فجر را برای خود کردند
سال ۹۴ را می توانیم سالی غنی برای صنعت انیمیشن ایرانی دانست در این سال با حضور ۸ انیمیشن در جشنواره فجر برای اولین بار یک بخش جداگانه به پویانمایی ها اختصاص داده شد و سی و چهارمین دوره از جشنواره فجر انیمیشن های موفقی را به اکران رساند. «فهرست مقدس» کارگردانی محمدامین همدانی «در مسیر باران» به کارگردانی حامد کاتبی «پادشاه آب» به کارگردانی مجید اسماعیلی «قلب خورشید» به کارگردانی احمد علمداری و «بازمانده» به کارگردانی احسان طاهری «نبرد خلیج فارس ۲» به کارگردانی فرهاد عظیما و«کله آهنی» ساخته غلامرضا ملااحمدی از آثار راه یافته جشنواره هستند که«خلیج فارس۲» نامزد بهترین کارگردانی در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر و برنده جشنواره فیلم عمار شد و « فهرست مقدس» یکی از آثاری بود که در همان سال به روی پرده سینماها رفت.
در خلاصه «فهرست مقدس» می خوانیم که صد سال قبل از ظهور دین اسلام و در شهر نجران کشور یمن روایتی دراماتیکرمانتیک و تراژیک در جریان است. هاران در سفرهایش این روایت های جذاب را به تصویر می کشد
در این سال انیمیشن «شاهزاده روم» که در سی وسومین جشنواره فجر به اکران درآمده بود به پرده سینمایی سراسر کشور رفت «شاهزاده روم» ساخته هادی محمدیان روایتی بود از مادر حضرت صاحب الزمان (ع) که با استقبال خوبی مواجه شد استقبال ۱۵ میلیونی مخاطبان و فروش ۵ میلیارد تومانی «شاهزاده روم» را به پرمخاطب ترین انیمیشن تاریخ سینمای ایران تا آن روز و البته سومین فیلم پرفروش سال ۱۳۹۴ تبدیل کرد. و سپس در کشورهای انگلستان لبنان عراق کویت امارات متحده عربی مجارستان فرانسه استرالیا و کانادا روی پرده سینما رفت و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.
فیلشاه فیلم محبوب لبنان
برخلاف ۹۴ سال ۹۵ بسیار در صنعت انیمشن کم فروغ شد ولی سال ۹۶ با اکران فیلشاه دوباره مردم را به سینماها برد. سی وپنجمین دوره جشنواره فجر روی خوشی به بخش پویانمایی نشان نداداما «فیلشاه» توانست جای خود را در بخش سودای سیمرغ این دوره پیدا کرد و در اکران عمومی سال ۹۶ با فروشی نزدیک به هشت میلیارد تومان مواجه شد و با گذشتن از رکورد «شاهزاده روم» به عنوان پرفروش ترین انیمیشن تاریخ سینمای ایران معرفی شد. «فیلشاه» پیش از ایران در کشور لبنان به روی پرده رفت و مطابق گزارش مالک نسخه عربی این انیمیشن با جذب حدود ۸۵ هزار مخاطب موفق به فروش نیم میلیون دلاری شده و توانست به سومین فیلم پرمخاطب گیشه سینماهای لبنان تبدیل شود.
حضور دوباره انیمیشن
اما در سی و هفتمین دوره از جشنواره فجر دوباره حضور انیمیشن ها پر رنگ شد و میزبان سه پویانمایی «شب آفتابی» با حمایت بنیاد سینمایی فارابی «آخرین داستان» ساخته اشکان رهگذر و «بنیامین» کارگردانی محسن عنایتی شد. از میان آنها «آخرین داستان» برای اولین بار در ایران با جشنواره بین المللی پویانمایی کودک و نوجوان اصفهان در شهریور ۱۳۹۷ به نمایش در آمد.
«بنیامین» انیمیشن دیگر جشنواره که داستانی پیرامون زندگی قوم بنی اسرائیل در مصر باستان را روایت می کند. در آذر سال ۱۳۹۸ روی پرده رفت. و داستان پسربچه ای را روایت که برای نجات جان مادرش از دست سربازان فرعون مجبور می شود به سفر خطرناکی برود. او در این سفر اتفاقاتی را تجربه می کند که دیدگاهش نسبت به جامعه و زندگی را تحت تأثیر قرار می دهد.
لوپتو رقیب پسر دلفینی شد
بعد از دوسال سینمای بدون انیمیشن سال ۱۴۰۱ با دو انیمیشن «پسر دلفینی» به کارگردانی محمد خیراندیش و «لوپتو» ساخته عباس عسکری دوباره پای انیمیشن را به سینماها باز کرد.
داستان «پسر دلفینی» پس از انفجار و سقوط یک هواپیما در دریا آغاز می شود و در ادامه او که زندگی آرامی در زیر امواج دارد پس از آنکه متوجه می شود انسان است تصمیم می گیرد برای پیدا کردن مادر واقعی خود به خشکی سفر کند…
این انیمیشن قبل از اکران درایران درکشور روسیه به اکران درآمده و توانست به فروش خوبی برسد؛ بر طبق آمار سایت kinometro روسیه این فیلم پس از شش هفته اکران مجموعاً در روسیه و کشورهای مشترک المنافع ۱٫۱۴۳ میلیون دلار معادل ۳۲٫۶ میلیارد تومان فروخته است.
«لوپتو» انیمیشنی در ژانر کمدی و ماجراجویانه که توانسته جایزه ویژه دبیر در جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان و پروانه زرین برای بهترین دستاورد فنی و هنری بخش بین الملل را بدست آورد و به دهمین جشنواره یونیورسال کیدز استانبول نیز راه یابد. داستان فیلم سرگذشت پسری است که تلاش می کند کاگاه پدرش را از نابودی نجات دهد و او را از این مخمصه بیرون بکشد. این فیلم تاکنون با بیش از ۱۸ میلیارد تومان فروش پس از بچه زرنگ پرفروش ترین انیمیشن تاریخ ایران است؛ این انیمیشن در گیشه موفق ظاهر شد و به نوعی رقیب پسر دلفینی در گیشه محسوب می شود.
بچه زرنگ فیلشاه را شکست داد
بچه زرنگ پر فروش ترین انیمیشن تاریخ ایران در ۵ سوشال مگ ۱۴۰۲ به اکران عمومی درآمد و با فروش ۶۲میلیارد۵۰۰ این عنوان را برای خود کرد البته نخستین بار ۱۲ بهمن ۱۴۰۱ در چهل ویکمین دوره جشنواره فجر به نمایش گذاشته شد و حامد جعفری سیمرغ بلورین بهترین فیلم پویانمایی را برای تهیه کنندگی بچه زرنگ دریافت کرد. داستان این انیمیشن از این قرار است که محسن رحمتی پسر بچه ای است که عاشق ابرقهرمان های فیلم هاست و همیشه تلاش می کند تا با وسایل ابرقهرمانی اش به هرکس و هر چیزی کمک کند. اما در یک اتفاق نادر محسن با ببری مواجه می شود که از گونه حیوانات منقرض شده ایران است…
انیمشن های بین المللی
سال ۱۴۰۳ سال پر باری از نظر اکران انیمیشن بود و با سه انیمیشن «ببعی قهرمان» به کارگردانی حسین صفارزادگان و میثم حسینی و «شنگول منگول» ساخته کیانوش دالوند و فرزاد دالون و «پسر دلفینی۲» دوست داران این ژانر را راهی سینماها کردند ببعی قهرمان در چهل ودومین جشنواره فجر برای اولین بار اکران شد و داستان ببعی را نقل می کند که همیشه مجلات جغد قهرمان درباره پرواز را می خواند در سر رؤیای پرواز دارد و می خواهد مانند یک پرنده پرواز کند. این انیمیشن در طول کران خود برنده پروانه زرین بهترین پویانمایی از سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان شد.
شنگول منگول اثر اقتباسی آزاد از داستان فولکلور «گرگ و هفت بزغاله» است این پویانمایی ماجرای سه بزغاله جوان را روایت می کند که می خواهند صلح را در شهر حیوانات برقرار و حفظ کنند. این انیمشین در اکران بین المللی با عنوان The Gools (گول ها) شناخته می شود که از آخر اسم شخصیت های اصلی داستان گرفته شده است و در سینمای چین با عنوان گول های کنگ فوکار شناخته می شود و علاوه بر این کشور ها در کشور بلغارستان روسیه امارات هند عربستان سعودی و ترکیه اکران شد.
در میان ۱۲ فیلم اکران شده در سینماهای ۱۴۰۴ انیمیشن ها جای خود را پیدا کرده اند و مخاطب زیادی از میان بزرگسالان و کودکان برای دیدن دو انیمیشن رویاشهر و پسر دلفینی ۲ به سینماها می روند. انیمیشن سینمایی «رویاشهر» به کارگردانی محسن عنایتی که از ۳ اردیبهشت ماه روانه پرده سینماهای سراسر کشور شده است در دو روز اول اکران با جذب نزدیک به ۱۱ هزار مخاطب میلیاردی شد و در جایگاه اول آثار اکران شده کودک و نوجوان ایستاد البته این آثار برای اولین بار در چهل ودومین دوره جشنواره فجر به اکران در آمدو قصه نوجوانی به نام «آرات» را روایت کرد که رویای قهرمانی در سَر دارد و در سفری ماجراجویانه همراه با دوستانش برای رسیدن به شهر رویایی خود واقعیت های تازه ای را کشف می کند.
پسر دلفینی انیمیشن دیگر که سروصدای زیادی به پا کرده است. فصل دوم این انیمیشن به کارگردانی محمدخیراندیش در چهل وسومین دوره جشنواره فجر اکران شد و برنده سیمرغ بلورین بهترین پویا نمایی و سیمرغ بلورین بهتریم فیلم از نگاه تماشاگران شد. در این فصل پسر دلفینی به چهره ای محبوب و قهرمان در بین موجودات دریایی و مردم جزیره تبدیل شده است. این در حالی است که او هیچ دوستی ندارد و خیلی احساس تنهایی می کند و به همین خاطر با همکاری ناخدا سفید و یک کوسه شروع به قهرمان بازی می کند. این انیمیشن از زمان اکرانش یعنی ۳ اسفند ۱۴۰۳ تا به امروز حدود ۱۴ میلیارد به فروش رسیده و از محبوبیت بالایی برخوردار بود که از نظر محمدخیر اندیش کارگردان اثر دلیل این استقبال…..
با اکران فصل دوم «پسردلفینی» و محبوبیتش در بین مردم سوشال مگ به گفتگو با محمد خیراندین نویسنده و کارگردان این انیمیشن نشست:
از نظر شما نقطه شروع صنعت انیمیشن در ایران به چه سالی برمی گردد؟
جهش اصلی در صنعت انیمیشن که امروز شاهدش هستیم از دهه ۹۰ شروع شد و سازنده پویانمایی ها از نظر تکنیکی پیشرفت کردند و توانستیم تولیدات سینایی باکیفیت داشته باشیم و درعین حال در انیمیشن کوتاه هم کارهای خوبی تولید کردیم که در عرصه بین المللی جوایز زیادی کسب کردند. در دهه ۹۰ با روی پرده رفتن آثاری که کیفیت سینمایی داشتند مانند «شاهزاده روم» «فیلشاه» «تهران ۱۵۰۰» و در قرن جدید آثاری چون «پسردلفینی» «بچه زرنگ» و «لوپتو» دلیلی شدند تا انیمیشن های ما از مرزها رد شوند و به فروش خوبی برسند درواقع تمام این آثار در کنار هم در رشد انیمیشن دخیل هستند.
انیمیشن ایرانی چقدر توان رقابت با کشورهای دیگر دارد؟
بعضی از کشورها در تولید انیمیشن پیشرو هستند و مانند یک غول در این صنعت عمل می کنند که کشور ما خیلی با آنها فاصله دارد؛ مانند آمریکا ژاپن و در فاز دوم کشورهای هند چین کره اسپانیا کانادا آلمان فرانسه و انگلستان قرار دارند که از میان این ها پیش بینی می شود چین در آینده نزدیک بسیار جلوتر از بقیه قرار بگیرد؛ زیرا از سمت دولت حمایت می شود و از سرمایه گذاری های عجیب وغریبی برخوردار است و در فاز بعدی کشورهایی قرار دارند که توانستند تولید سینمایی داشته باشند که ایران جز این کشورها است در اینجا باید بگوییم سهم ما از بازار باتوجه به سرمایه ای که می گذاریم سهم خوبی است و این می تواند هدف مناسبی در کوتاه مدت و میان مدت باشد تا اینکه هدفمان را رقابت با دیگر کشورها قرار بدهیم چون رقابت مسئله ای است که به این بستگی دارد چقدر می توانیم از بازار سهم داشته باشم که در کشور ما بحث فرهنگی و اقتصادی دو مسئله مهم در تولید و ورود به بازار است.
با توجه به استقبال مردم از انیمیشن«پسر دلفینی» دلیل این موفقیت و محبوبیت چیست؟
چند عنصر در پسر دلفینی است که آن را شاخص می کند تا جایی که وقتی شماره ۲ آن هم اکران شد از استقبال مردم برخوردار بود چه در ایران چه در سایر کشورها از جمله روسیه در وهله اول کیفیت بالا پسر دلفینی شاخصی است که در این انیمیشن لحاظ شده و این ویژگی امری نیست که در آثار قبلی به راحتی دیده شود و عنصر دوم روایت شخصیت یا خود شخصیت در جایی از صنعت انیمیشن قرار گرفته است که فقط برای خودش است و یک جای منحصربه فرد در تولیدات انیمیشنی پیدا کرده است ما شخصیت هایی را داشتیم که در طبیعت بزرگ شدند مثل «تارزان» و «پسرجنگل» ولی در دریا بزرگ شدن و داشتن حالتی بین یک آدم طبیعی و ابرقهرمانی و مخصوصاً زندگی با دلفین روایتی است که فقط در پسر دلفینی می بینیم داستان پسری که در دریا با دلفین ها بزرگ می شود یک شکل خاصی دارد که باعث می شود این شخصیت بر روی زبان ها بیفتد. در روایت ما به دو نکته توجه داشتیم اول اینکه ما برای بچه ها داستان را تعریف می کنیم؛ یعنی این داستان درباره بچه ها نیست؛ بلکه برای بچه ها است و دوم اینکه این روایت درست است که برای بچه ها ساخته شده ولی قصه قصه جدی است هرچند که احساسات مختلف خوشحالی ناراحتی ترس و غم را در بچه برمی انگیزد؛ ولی کل داستان به شکلی جدی پیش می رود چون که بچه ها دوست دارند جدی گرفته شوند و نکته خیلی مهم این پویانمایی مبتنی بودن بر کهن الگو است که این کهن الگو همان آناهیتا الهه آب ها است که در ذهن ناخودآگاه بشری ما جای گرفته و می تواند با فطرت انسان ها راحت تر صحبت کند.
۲۴۵۲۴۵
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "روایت شصت ساله انیمیشن ایران؛ از کانون تا گیشه های میلیاردی" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "روایت شصت ساله انیمیشن ایران؛ از کانون تا گیشه های میلیاردی"، کلیک کنید.