قول های اول سال – سوشال مگ

«از امسال حتماً باشگاه می روم و ورزش می کنم»، «از همین فردا حتماً رژیم غذایی می گیرم تا از شر اضافه وزن راحت شوم»، «امسال حتماً هفته ای یک کتاب مطالعه می کنم»، «امسال حتماً سیگار را کنار می گذارم و قول می دهم با سرعت بالا رانندگی نکنم، قول می دهم که امسال دیر سرکار نروم» و …

به گزارش سوشال مگ، ایران نوشت: حتماً شما هم با کسانی که ابتدای سال جدید از این قول ها به خودشان می دهند یا آن را روی کاغذ می نویسند تا همیشه جلوی چشم داشته باشند مواجه شده اید. تصور می کنید چند درصد این افراد سر قول های اول سالی که می دهند باقی می مانند؟ شاید جالب باشد بدانید خیلی از تصمیم ها بعد از مدتی فراموش می شوند و انگار نه انگار که قرار بود امسال سال متفاوتی باشد. همه ما این تجربه را داریم که با خودمان عهد بسته ایم کاری را به سرانجام برسانیم، ولی در یکی از مراحل آن حتی بعضی اوقات قبل از شروع، پا پس کشیده ایم و انجام نداده ایم، حالا یا دلیل و بهانه ای داشتیم یا نداشتیم. کافی است این روزها سری به باشگاه های ورزشی یا کتابخانه ها و صفحات مجازی متخصصان تغذیه و رژیم و یا سایت های فروش کتاب بزنید. 
با حجم زیادی از مراجعه کننده ها که می خواهند همین ابتدای سال در زندگی شان تغییر ایجاد کنند مواجه می شوید.
گیشه ثبت نام یک باشگاه ورزشی معروف جای سوزن انداختن نیست. صف طولانی و آدم هایی که هر کدام همین اول سال با ساک ورزشی برای ثبت نام در کلاس های ورزشی آمده اند. بازار صحبت درباره کلاس های باشگاه و اینکه کدام ورزش زودتر لاغر می کند و یا عضله می سازد هم در صف ثبت نام داغ است. محسن از تصمیم بزرگ زندگی اش برای پایان دادن به تنبلی و رفتن به باشگاه می گوید و از مربی باشگاه بدنسازی می خواهد برای او برنامه سنگین بنویسد.
 «اسفند شمع 40 سالگی را فوت کردم و وارد بخش مهمی از زندگی ام شدم. امسال کنار سفره هفت سین و لحظه تحویل سال به خودم قول دادم تغییر بزرگی در زندگی ام بدهم و ورزش کنم. این جمله را هم در دفترم نوشتم که فراموش نکنم به خودم چه قولی داده ام. حالا هم می خواهم در باشگاه بدنسازی ثبت نام کنم و از همین فردا شروع کنم. امیدوارم تا آخر سال سر قولم بمانم.»
مسیول ثبت نام با وسواس خاصی برگه های ثبت نام را وارد سیستم می کند و بعد از گرفتن شهریه فیش ثبت نام را صادر می کند. سعید بعد از ثبت نام از پشت پنجره داخل باشگاه سرک می کشد.
 او هم مثل خیلی ها ابتدای سال به خودش قول هایی داده و می خواهد سر قولش بماند، می گوید: «دانشجوی سال آخر کارشناسی شیمی هستم. به این ضرب المثل که سالی که نکوست از بهارش پیداست اعتقاد زیادی دارم و تصمیم گرفتم بهار امسال را با تغییر در زندگی ام شروع کنم.
 امیدوارم مثل سال های قبل وسط سال کم نیاورم. چند سالی است سیگار می کشم و هر بار هم سراغ ورزش می روم و بعد از چند ماه آن را رها می کنم. ابتدای هر سال به خودم قول می دهم سیگار را کنار بگذارم و جدی تر از گذشته ورزش کنم. این قول و قرار فقط یکی دو ماه ادامه پیدا می کند و دوباره وسوسه می شوم و سراغ سیگار می روم. ورزش را هم آن قدر نامنظم ادامه می دهم که بعد از مدتی آن را هم رها می کنم. 
اما امسال واقعاً تصمیم گرفتم سیگار را برای همیشه کنار بگذارم و جدی تر از گذشته ورزش کنم. حتی این جمله را با خط درشت نوشتم و روی میزم قرار دادم تا هر روز ببینم.»
محمد علی مربی ایروبیک و بدنسازی است. با ساک بزرگ قرمز رنگ وارد باشگاه می شود و بعد از پوشیدن لباس ورزشی و پخش موسیقی شروع به آموزش حرکات ورزشی می کند. 
12 سالی است که مربی این باشگاه است و به قول خودش از این رفت و آمدها و قول و قرارها زیاد دیده است. او می گوید: «اینکه بخواهی منظم ورزش کنی به یک اراده محکم نیاز داری و قول و قرار و نوشتن آن فایده ای ندارد.
 این یک روال عادی برای خیلی از مربیان باشگاه های ورزشی است که اول ماه هر سال با تعداد زیادی از علاقه مندان به ورزش و یا آموختن ورزشی خاص مواجه می شوند ولی در ادامه برخی از آنها منصرف می شوند و قید ورزش را می زنند. خیلی از ورزشکاران قدیمی با این موضوع آشنا هستند. 
همیشه ماه اول یا دوم سال باشگاه شلوغ می شود و خیلی ها با هدف اینکه امسال حتماً ورزش می کنند اینجا می آیند اما بعد از دو ماه تعدادشان کم می شود.
 من هم به این موضوع عادت کرده ام و معمولاً کسانی که واقعاً دنبال ورزش و سالم زندگی کردن هستند ورزش را ادامه می دهند.»
کتابخانه عمومی پارک هم روزهای پر رفت و آمدی دارد. بنر بزرگی روی دیوار کتابخانه نصب شده که از آمادگی مجموعه کتابخانه برای ثبت نام و عضویت خبر می دهد.
 چند دختر جوان با کپی کارت ملی و فیش واریزی کنار در اصلی کتابخانه ایستاده اند و قفسه های کتاب را برانداز می کنند. آرزو کارمند است و با دوستانش برای ثبت نام و عضویت در کتابخانه آمده است.
 او هم امسال به خودش قول داده که حتماً هفته ای یک کتاب بخواند: «وقتی دانشجو بودم زیاد کتاب می خواندم و تقریباً همه رمان های معروف را خواندم. اما بعد ازدانشگاه وقتی مشغول کار شدم کمتر سراغ کتاب رفتم. بیشتر در گوشی موبایل و فضای مجازی سیر می کنم و کمتر سراغ کتاب می آیم.
 امسال همان روز اول به خودم قول دادم که هفته ای یک بار هم که شده کتاب بخوانم. می دانم سخت است چون دل کندن از گوشی موبایل و فضای مجازی سخت است اما می خواهم سر قولی که به خودم دادم بمانم. البته اینجا مثل من خیلی هستند و معمولاً هم بعد از چند مدت سراغی از کتاب نمی گیرند.»
مسیول ثبت نام وقتی متوجه حرف های ما می شود با لبخند می گوید: اگر عاشق کتاب باشی سر قول و قراری که با خودت بسته ای می مانی. 5 سالی می شود که کتابدار کتابخانه است و تقریباً همه کتاب های کتابخانه را ورق زده است. می گوید کسی که کتابخوان باشد را می توان از همان برخورد اول شناخت. «معمولاً فروردین و اردیبهشت تعداد افرادی که متقاضی عضویت در کتابخانه هستند افزایش پیدا می کند.
 برخی از کتابخوان های قدیمی هستند که ما آنها را می شناسیم اما برخی دیگر کسانی هستند که با خودشان عهد بسته اند که امسال کتابخوان شوند. معمولاً از هر 10 نفری که عضو کتابخانه می شوند 2 تا 3 نفر به طور دایم کتاب امانت می گیرند و می خوانند و بقیه بعد از یکی دو ماه سراغی از کتابخانه نمی گیرند. جالب اینکه روزهای اول با شوق زیاد از ما می خواهند که کتاب های رمان و یا کتاب هایی که نویسندگان مشهور آن را نوشته اند معرفی کنیم.»
به گفته کارشناسان و روانشناسان پایبندی به قول و قرار یک مهارت است که باید با برنامه ریزی و اولویت بندی در آن مهارت پیدا کنیم و هیچ وقت زیر قول خود نزنیم. وقتی ابتدای سال با خودمان قول و قرارهایی می گذاریم باید اهداف واقع بینانه ای داشته باشیم.
 وقتی قول می دهیم که از شنبه ورزش کنیم اما این شنبه هرگز نمی رسد یا قول می دهیم که شروع به مطالعه کنیم اما به خاطر تنبلی یا کمبود وقت این قول عملی نمی شود به فردی غیرقابل اعتماد تبدیل می شویم.
 یکی از اصول اولیه دوست داشتن و احترام به خود این است که به وعده ها و قول هایی که به خودمان می دهیم، پایبند باشیم و آنها را حتماً اجرا کنیم.

پایان خبر سوشال مگ