نحوه بهینه‌سازی پروفایل ریسک در فارکس

راهنمایی کوتاه در خصوص مدیریت ریسک برای اشخاص مبتدی

در روز ۱۵ ژانویه ۲۰۱۵ بانک مرکزی سوییس به یکباره اعلام کرد که دیگر در مقایسه با ۳ سال پیش نسبت دارایی های فرانک به یورویی که در اختیار دارد را به وسیله ی نرخ ثابت تبدیل ارز معین نخواهد کرد. این موضوع یک شوک روانی به بازار وارد کرد  و در نتیجه ارزش فرانک در برابر دلار و یورو بیش از ۳۰ درصد افزایش یافت.

از سویی دیگر، استفاده از فیبوناچی اصلاحی در معاملات نشان داد ارزش سهام در بازار سهام سوییس حدود ۱۰ درصد کاهش پیدا کرد و موجب شد که صادرکنندگان آسیب ببینند. همچنین، این اتفاق برای معامله گران یک فاجعه محسوب می شد، زیرا کسانی که معامله ی فروش فرانک باز کرده بودند (پوزیشن شرت) در چند ثانیه سپرده هایشان را از دست دادند. بروکر ها هم آسیب دیدند: چندین بروکر گزارش کردند که با مشکل گردش سرمایه مواجه شده اند.

در روز شنبه ۱۴ سپتامبر سال ۲۰۱۹ تاسیسات نفتی عربستان سعودی به وسیله ی چند پهباد مورد حمله قرار گرفت، اتفاقی که باعث تعلیق ۵۰ درصد از مجموع صادرات نفت عربستان که معادل ۵ درصد از مجموع نفت صادراتی در جهان است شد. ۲ روز بعد یعنی در روز دوشنبه شاخص معاملات آتی نفت برنت حدود ۱۹ الی ۲۰ درصد با سرعت افزایش پیدا کرد. صعود میان روزی که شاخص نفت پس از واقعه ی نامبرده تجربه کرد از زمان جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ تا کنون بی سابقه بود. حمله به تاسیسات نفتی عربستان باعث شد معامله گرانی که از معاملات فروش (پوزیشن های شرت) خود قبل از تعطیلات آخر هفته خارج نشده بودند ضرر مالی زیادی کردند.

ر دو مثال مذکور ریسک های معاملاتی هستند. بله، ما نمی توانیم تمام ریسک ها را در بازار فارکس پیش بینی کنیم زیرا همیشه احتمال وقوع شرایط فورس ماژور وجود دارد، اما همیشه می توانیم ریسک ها را کاهش دهیم. البته، هرچقدر که ریسک ها بالاتر باشند سود احتمالی هم بالاتر خواهد رفت. به طور مثال، در خصوص افزایش سریع شاخص نفت که بالاتر به آن اشاره کردیم کسانی که در معاملاتشان بر روی صعود شاخص نفت حساب باز کرده بودند تنها در ۱ روز حدود ۲۰ درصد سود کردند.

در زیر به دو جنبه از به حداقل رساندن ریسک ها اشاره خواهم کرد و به سراغ اشتباهاتی که در استفاده از تحلیل تکنیکال می شود خواهم رفت. همچنین، اشاره ای به برخی خطاهایی که در معاملات فارکس و در تنظیم سبدهای سرمایه گذاری به طور کلی می شود خواهم داشت. موارد زیر صرفا نظر شخصی من است و پیشنهاد می کنم در بخش نظرات به بحث در خصوص آن ها بپردازیم:

چگونگی کاهش ریسک معاملاتی و نحوه ی پوشش سرمایه گذاری در برابر عوامل مختلف ایجاد کننده ی ریسک

تقسیم بندی های مختلفی از ریسک های معاملاتی وجود دارد و نمی توان به یک دسته بندی مشخص بسنده کرد. افزون بر این، نام های متفاوتی بر روی تقسیم بندی ها گذاشته می شود و این می تواند موجب سردرگمی گردد.

انواع ریسک در معاملات فارکس

• ریسک معاملاتی یا ریسک بازار: ریسک ضرر مالی که دلیل آن یا عوامل تاثیر گذار بر روی جهت حرکتی قیمت است و یا خطاهایی که در تحلیل (پیش بینی) وضعیت بازار رخ می دهد
• ریسک های تکنیکال: ریسک ضرر مالی که ناشی از مشکلات تکنیکال و یا وجود نقصان و قصور است. این نقصان می تواند از جانب پلتفرم معاملاتی، عمل نکردن دستورات معلق (اوردرها) و یا به دلیل حقه بازی بروکر (کارگزار) به وجود آید
• ریسک های روانی (رفتاری): ریسک اتخاذ تصمیمات معاملاتی اشتباه که دلیل آن هیجانات معامله گر و یا وضعیت روانی اوست. منظور از هیجانات برخی حالات روانی مانند استرس، خستگی، ترس، و طمع نقش می باشد.

در این جا می خواهم به ریسک معاملاتی یا ریسک بازار بپردازم:

ریسک معاملاتی به معنی عدم قطعیتی و عدم اطمینانی است که در خصوص حرکات قیمتی شاخص در آینده می تواند وجود داشته باشد و دلیل این عدم اططمینان می تواند برخی عوامل بازاری با غیر بازاری باشد. اصولا زمانی که موقعیت معاملاتی باز داشته باشید با یک ریسک مواجه هستید و آن ریسک این است که در عمل مشخص شود حرکت احتمالی قیمت در آینده را به اشتباه شناسایی کرده بودید. اگر شاخص قیمت در جهت مخالف آنچه معامله گر از ابتدا پیش بینی کرده بود جلو برود معامله گر ضرر مالی خواهد کرد.

اگر پوزیشن معاملاتی بروکر فارکس هنوز باز نشده باشد ریسکی که وجود دارد پیش بینی اشتباه جهت حرکتی قیمت در آینده و یا معکوس شدن آن خواهد بود. در اینجا باید اشاره داشته باشم که تعریف یکسانی از مفهوم ”روند” وجود ندارد و معامله گران آن را به شکل های متفاوتی ممکن است درک کنند.

هر معامله گر برای خود محدوده ای که حاضر است در آن با معکوس شدن حرکت قیمت ریسک کند را معین می کند (Amplitude – Price Reversal) و در واقع برای خودش حد ریسک (Risk Limit) تعیین می کند، البته این موضوع به میزان سپرده گذاری معامله گر بستگی خواهد داشت. به بیانی دیگر، یک معامله گر ممکن است با کاهش ۱۰۰ واحدی یک شاخص مشکلی نداشته باشد و دیگری حتی کاهش ۲۰ امتیازی را هم نتواند تحمل کند. باز هم تکرار می کنیم که هر معامله گری حد ریسک خود را خود تعیین می کند. حال زمان آن رسیده که ریسک های معاملاتی را از لحاظ ماهوی مورد بررسی قرار دهیم و بگوییم ریبیت چیست.

آموزش فرایند بهینه سازی سبد سرمایه گذاری به صورت گام به گام

سرمایه گذاری یکی از اصلی ترین راه های حفظ سرمایه در دنیای امروزی است. اما این کار نیز درست مانند هر کار دیگری، روش ها و اصولی دارد که با رعایت آن ها می توان ریسک ها را به شدت کاهش داد. به همین دلیل ما در این مقاله می خواهیم شما را برای بهینه سازی سبد سرمایه گذاری راهنمایی کنیم تا بتوانید با چالش های آن کنار آمده و نگرانی کمتری داشته باشید.

1. بهینه سازی سبد سرمایه گذاری؛ ارزیابی وضعیت فعلی

برنامه ریزی برای آینده، نیازمند درک روشنی از وضعیت فعلی سرمایه گذار از مسیری است که می خواهد طی کند. این ارزیابی، نیازمند بررسی دقیقی از دارایی ها، بدهی ها، جریان نقدی و سرمایه گذاری های فعلی و البته اهداف اصلی سرمایه گذار است.

اهداف شما به عنوان سرمایه گذار باید به وضوح تعریف و کمیت سنجی شوند تا ارزیابی که انجام می دهید، بتواند هرگونه اختلاف بین استراتژی سرمایه گذاری فعلی و اهداف مشخص شده را شناسایی کند. این مرحله باید شامل بحث صادقانه درباره ارزش ها، باورها و اولویت های سرمایه گذار باشد که همگی مسیر را برای توسعه استراتژی سرمایه گذاری مشخص می کنند.

    «نکته: بهینه سازی سبد سرمایه گذاری، یک «معامله انجام شده» نیست؛ بلکه نیازمند ارزیابی و تنظیمات مداوم در طول مراحل مختلف است.»

2. تعیین اهداف سرمایه گذاری

تعیین اهداف سرمایه گذاری به تمرکز بر پیدا کردن سبد ریسک-بازده سرمایه گذار بستگی دارد. تعیین میزان ریسکی که سرمایه گذار مایل و قادر به پذیرش است و همچنین تحملی که سرمایه گذار می تواند در برابر نوسانات داشته باشد، برای تدوین استراتژی سبدی که بازدهی موردنیاز را با سطح قابل قبولی از ریسک فراهم می کند، حیاتی است.

پس از توسعه یک سبد ریسک-بازده قابل قبول، می توان استانداردها را برای پیگیری عملکرد تعیین کرد. با پیگیری عملکرد سبد به استانداردها، امکان انجام تنظیمات جزئی در طول راه فراهم می شود.

3. تعیین تخصیص دارایی

با استفاده از سبد ریسک-بازده، سرمایه گذار می تواند استراتژی تخصیص دارایی را تدوین کند. در این استراتژی، از میان انواع دارایی و گزینه های سرمایه گذاری مختلف، سرمایه گذار می تواند دارایی ها را به گونه ای تخصیص دهد که تنوع بهینه را حاصل کرده و در عین حال، به بازدهی مورد انتظار برسد.

به علاوه، سرمایه گذار می تواند درصدهای مختلفی را به انواع دارایی، شامل سهام، اوراق قرضه، نقدینگی و سرمایه گذاری های جایگزین اختصاص دهد که براساس محدوده قابل قبولی از نوسان برای سبد تعیین می شود. استراتژی تخصیص دارایی براساس نگاهی جامع به وضعیت و اهداف فعلی سرمایه گذار تدوین می شود و معمولاً در طول زمان با تغییرات در زندگی سرمایه گذار تنظیم می شود.

برای مثال، هرچه سرمایه گذار به تاریخ هدف بازنشستگی خود نزدیک تر می شود، تخصیص دارایی ها ممکن است تغییر کند تا تحمل کمتری به نوسانات و ریسک نشان دهد.

4. بهینه سازی سبد سرمایه گذاری؛ انتخاب گزینه های سرمایه گذاری

انتخاب سرمایه گذاری های فردی براساس پارامترهای استراتژی تخصیص دارایی ها صورت می گیرد. نوع سرمایه گذاری انتخابی به طور عمده به تمایل سرمایه گذار به مدیریت فعال یا گذرا وابسته است. درصورت داشتن دارایی های کافی برای دستیابی به تنوع بهینه (که معمولاً بیش از 1 میلیون دلار است) یک سبد سرمایه گذاری مدیریت فعال ممکن است شامل سهام و اوراق قرضه فردی باشد.

اما در سبدهای کوچک تر تنوع صحیح می تواند از طریق صندوق های مدیریت شده حرفه ای مانند صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله یا صندوق های سرمایه گذاری مشترک به دست آید. همچنین می توان یک سبد سرمایه گذاری گذرا را با استفاده از صندوق های شاخص از کلاس ها و بخش های اقتصادی مختلف انتخاب کرد.

5. نظارت، اندازه گیری و تعادل دهی

پس از اجرای طرح سبد سرمایه گذاری، فرایند مدیریت آغاز می شود که شامل نظارت بر سرمایه گذاری ها و اندازه گیری عملکرد سبد سرمایه گذاری به شاخص ها می شود. ضروری است این عملکرد در بازه های منظم، معمولاً هر سه ماه گزارش شده و طرح سبد سرمایه گذاری سالانه بررسی شود.

یک بار در سال، وضعیت و اهداف سرمایه گذار بازبینی می شود تا تشخیص داده شود آیا تغییرات قابل توجهی رخ داده است یا نه. سپس با بررسی سبد سرمایه گذاری تعیین می شود که آیا تخصیص هنوز برای ردیابی پروفایل ریسک-پاداش سرمایه گذار مناسب است یا خیر.

در صورتی که نباشد، سبد سرمایه گذاری می تواند متعادل شود و سرمایه گذاری هایی که به هدف خود رسیده اند، فروخته شوند و سرمایه گذاری هایی که پتانسیل سود بالاتری دارند، خریداری شوند.